در زمان دوره زندیه به دستور کریم خان زند حمامی در مرکز شهر و نزدیک بناهای بازار وکیل و مسجد وکیل ساخته شد. این حمام که وکیل نامیده شد در قسمتی از آن برای استفاده مخصوص شاه، مکانی به نام شاه نشین طراحی کردند. حمام وکیل شیراز در غرب مسجد وکیل قرار دارد و در آن پیشرفته ترین اصول معماری دوران خود به کار گرفته شده است.
این حمام به عنوان حمام عمومی شهر مطرح بود. در ورودی حمام وکیل شیراز، شیب ملایمی است که از طریق آن به هشتی ورودی می رسیم که در دوره پهلوی ساخته شد و از اول وجود نداشت. برای جلوگیری از ورود هوای سرد به داخل و خروج هوای گرم به خارج رختکن، ورودی آن را زاویه دار ساخته اند. در سربینه حمام هشت ستون در وسط سقف گنبدی واقع شده و تزئینات زیادی در این مکان نسبت به دیگر قسمت ها کار شده است. کف گرم خانه حمام وکیل، با سنگ فرش پوشیده شده و این نکته حائز اهمیت بوده که دالان های کم عرضی در زیر این سنگ فرش ها به کار رفته که کف حمام سریع تر گرم شود.
خزینه ای در جنوب گرم خانه حمام دیده می شود که به منظور گرم کردن آب، دو دیگ در آنجا قرار داده بودند. دو شاه نشین در دو سوی فضای گرم خانه و دو حاکم نشین در دو طرف خزینه ایجاد شده است. حوضی از سنگ مرمر در میان هر حاکم نشین به چشم می خورد.
نقوش آهک بری زیبایی در زیر گنبد حمام وکیل قرار دارد که بیانگر داستان های مذهبی، سنتی، علاقه ها و رویاهای مردم این سرزمین می باشد. آب حمام وکیل از طریق چاه ضلع غربی تأمین می گشت.
هورنورهایی که در سقف قرار داشت نور این بخش را تأمین می کرد. به علت تغییر وضعیت حمام های عمومی حمام وکیل شیراز از شکل قبلی خارج گشته بود که اداره باستان شناسی در سال 1351 هجری شمسی حمام وکیل را مورد بازسازی و مرمت قرار داد.
منبع : نشاط آوران
